Հայկական ասեղնագործական արվեստի ուշագրավ մասն են կազմում ասեղնագործ գորգերը: Ասեղնագործ գորգանման բանվածքները գերազանցապես տարածված էին քաղաքներում և գործածվում էին պատերը զարդարելու համար`փոխարինելով բավականին թանկարժեք գորգերին:
XX դ. 30-50-ական թթ. ասեղնագործ գորգերը լայն տարածում գտան նաև գյուղական կենցաղում: Գորգին առավել նմանություն տալու համար դրանք արվում էին բրդյա հաստ թելերով` հասարակ կամ կրկնակի խաչկարով, գորգի հորինվածքով ու զարդահամալիրով:
Այդպիսի փոքր գորգի օրինակ է գործվածքի հավաքածուի 116 x 70սմ չափ ունեցող ասեղնագործությունը, որը պատրաստվել է XX դարի երկրորդ կեսին Տաթև գյուղում:
Գորգը ուղղանկյունաձև է, աստառապատված կարմիր սատինով, ասեղնագործված է բրդյա թելերով ու խաչկարով:
Ունի 3 եզրագոտի, որոնցից եզրինը դեղին ու սպիտակ գույներով գործված պարուրանախշով է զարդարված, մեջտեղի մուգ կարմիր հիմնագույնով գոտում քառաթերթ սպիտակ ծաղիկներ են, որոնք իրար են միանում երկրաչափականացված գալարաձևերով, երրորդ գոտին կազմված է իրար հաջորդող կարմիր ու դեղին շեղանկյուններից:
Գորգի կենտրոնում առանձնացված դեղին հիմնագույնով դաշտի մեջտեղում գործված է սև շեղանկյուն, որի մեջ փոքր սպիտակ շեղանկյան 4 գագաթներից դուրս եկող խոյեղջուրներով պատկեր է:
Շեղանկյան եզրում սպիտակ կեռանախշեր են գործված, իսկ նախշն ամբողջությամբ առնված է զիգզագաձև եզրերով, դեպի աջ ու ձախ ելուստներով պատկերի մեջ: Հիշյալ ելուստներին կից պատկերված են մեջը խաչով ութանկյուններ, իսկ դրանցից վար ու վեր իրար կպած եռանկյուններից կազմված եղևնի հիշեցնող պատկերներ են:
